Europese Rekenkamer kraakt EU-strategie voor chipsector

Het lukt de EU hoogstwaarschijnlijk niet om in 2030 een aandeel van twintig procent in de wereldwijde microchipmarkt te veroveren. Dat streefdoel voor het EU-aandeel in de waarde van de productie van geavanceerde en duurzame microchips lijkt buiten bereik, concludeert de Europese Rekenkamer (ERK) in een onderzoek. Het doel van de Rekenkamer-controle was te onderzoeken hoe het industriebeleid van de EU de versterking van de strategische autonomie van de microchipindustrie in de EU ondersteunde. De Europese Chips Act van 2022 heeft een nieuwe impuls gegeven aan deze sector. Maar het is onwaarschijnlijk dat de daaruit voortvloeiende investeringen de positie van de EU op dit gebied aanzienlijk zullen verbeteren. De Europese Commissie heeft redelijke vooruitgang geboekt bij de uitvoering van haar strategie. Toch stelden de auditors van de ERK vast dat er een kloof is tussen ambitie en werkelijkheid die moet worden gedicht. De EU-strategie voor de microchipsector is dringend aan een realitycheck toe,’ zegt Annemie Turtelboom, het ERK-lid dat verantwoordelijk is voor de controle. Volgens jaar is het een snel evoluerende sector met hevige geopolitieke concurrentie. ‘We moeten daarom onze inspanningen opvoeren. Het streefdoel van twintig procent was bedoeld als stimulans: om het te halen zouden we onze productiecapaciteit tegen 2030 ongeveer moeten verviervoudigen. Met ons huidige tempo zal het nog lang duren voordat we dit doel bereiken. Europa moet concurreren, en de Europese Commissie moet haar langetermijnstrategie heroverwegen om deze beter af te stemmen op de praktische realiteit’, waarschuwt Turtelboom.  Verantwoordelijk De Commissie is verantwoordelijk voor vijf procent (4,5 miljard euro) van de 86 miljard euro aan geraamde financiering voor de Chips Act tot 2030. Zo’n bedrag zet volgens de ERK weinig zoden aan de dijk. De rest moet komen van de lidstaten en de industrie.  De auditors zeggen dat de Europese Commissie niet bevoegd is om investeringen van landen te coördineren, zodat ze aansluiten bij de doelen van de Chips Act. Daarnaast zijn de doelen en het toezicht op de Chips Act niet duidelijk. Tot slot is het onzeker of de verordening goed inspeelt op de huidige behoefte van bedrijven aan gewone microchips.